Regio Tielt

Als vervolg op onze eerdere uitgaven dit jaar kunnen we U volgende twee nieuwe uitgaven aankondigen.

De kwartierstaat start bij De Gryse Arsène (1902-1989) en zijn echtgenote Antoinette De Lodder (1908-1996).

Als medewerker aan de geschiedenis van Vinderhoute was het maar normaal dat zoveel mogelijk archiefstukken geraadpleegd werden. Geraadpleegd slaat terug op lezen en/of transcriberen en/of samenvatten om dan de gevonden informatie te verwerken in een doorlopende tekst. Het zou jammer zijn mochten al de getranscribeerde teksten in de kast blijven liggen.

Een kerkhof of een begraafplaats is een spiegel naar het verleden van de parochie, gemeente of stad.
Naast de gewone zerken worden op de huidige begraafplaatsen ook nissen, een strooiweide en urnencolumbaria aangebracht.

Zoals in talrijke gemeenten in Zuid-West-Vlaanderen zijn in Langemark vele parochieregisters vernietigd tijdens WOI. Toen werden deze documenten immers nog in de plaatselijke kerken bewaard en als hoog gebouw waren ze een ideaal wachtpost om troepenbewegingen waar te nemen. Ze waren bijgevolg in de meeste parochies een eerste mikpunt voor de vijandige artillerie.

Een gemeentelijke begraafplaats is een herinnering aan het verleden. Met deze willen we de inventaris van de begraafplaats in KNESSELARE aanbieden.

Een gemeentelijke begraafplaats is een herinnering aan het verleden. Op heel wat gemeenten lag de begraafplaats rond de kerk en werd dan ook “kerkhof” genoemd. In de loop van de jaren verhuisde het kerkhof naar een grotere locatie iets buiten het centrum van de gemeente.

Een gemeentelijke begraafplaats is een herinnering aan het verleden. Op heel wat gemeenten lag de begraafplaats rond de kerk en werd dan ook “kerkhof” genoemd. In de loop van de jaren verhuisde het kerkhof naar een grotere locatie iets buiten het centrum van de gemeente.

In de 2de helft van de 17de eeuw kreeg de heerlijkheid van ‘Enaeme’ in Oostrozebeke een baljuw met de naam Vanschoebeke: Joannes Vanschoebeke Hij was getrouwd met Joanna Demely en kan gezien worden als de stamvader van een geslacht dat na meer dan drie eeuwen nog aanwezig is in onze kontreien.

Niettegenstaande de belasting in 1572 niet meer werd geïnd, treffen we voor verschillende parochies van Vlaanderen nog lijsten aan tot ver na dit jaartal.